1- آیه ی « والذی قدّر فهدی» بیانگر هدایت خاص است بدین مفهوم که خداوند به هر موجودی ساختمان وجودی ویژه ای بخشیده و شیوه ی هدایت خاص برای آن معین فرموده و از راه مخصوص به هدف می رساند.
2- هر موجودی سامان دهی و تقدیر خاصی دارد و هدایت هر موجودی متناسب با سامان دهی و تقدیر آن موجوداست.
3- این که خداوند مخلوقات را به سوی آن مقصدی که برای آنها معین فرموده، هدایت می کند و به پیش می برد در حیطه ی توحید در ربوبیت ( توحید افعالی می شود توحید نظری ) می باشد.
آیه دوم: انَّ فىِ خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافِ الَّیْلِ وَ النهََّارِ لاََیَاتٍ لّأُِوْلىِ الْأَلْبَابِ(190) آل عمران
قطعاً در آفرینش آسمان ها و زمین و آمد و شد شب و روز نشنه های روشنی برای خردمندان است
جهت مطالعه این مطلب بر روی گزینه ادامه مطلب کلیک نمایید