حدیث گریه ملائکه بر حسین علیه السلام
در کتاب علل الشرایع مسند از ابن حمزه ثمالی روایت کرده که گفت:
«گفتم: یا ابی جعفر! ای پسر رسول خدا! آیا همه شما قائم به حق نیستید؟
فرمود: چرا.
گفتم: پس به چه سببی است که یک نفر از شما قائم نامیده شده؟
فرمود: وقتی که جدّ من حسین (علیه السلام) کشته شد فرشتگان به درگاه خدا نالیدند و به گریه و زاری فریاد برآوردند و عرض کردند: ای خدای ما و مولای ما! آیا دست باز داشتی از کسی که کشت برگزیده تو و پسر برگزیده تو را از آفریدههای تو؟ آنگاه وحی فرستاد خدای عزّوجل به سوی ایشان که: آرام گیرید ای فرستگان من! سوگند به عزت و جلال خودکه هر آینه البته البته انتقام میکشم از ایشان، هر چند پس از زمانی باشد. پس پرده برداشت خدای عزوجل از امامهایی که از فرزندان حسیناند برای فرشتگان تا خرم و خوشحال شدن و قائم آل محمد عجل الله تعالی فرجه را به ایشان نشان داد. در حالیت که آن حضرت به نماز ایستاده بود و فرمود: به این قائم از ایشان انتقام خواهم کشید.
