علائم ظهور حضرت مهدی(عج) چیست؟

تعدادی از نشانه های ظهور متصل به ظهور خواهند بود و به گونه ای که میان آن ها و ظهور فاصله زیادی نیست و از پدیدار شدن نخستین نشانه تا ظهور حضرت مهدی (عج) نشانه ها همچون حلقه های زنجیر، بدون فاصله و پی در پی می آیند، چنان چه امام صادق (ع) در این باره می فرماید: محققا همچون مهره های تسبیح، نشانه ها یکی پس از دیگری می آید.[۱]

علایمی که در آستانه ظهور تحقق خواهد یافت پنج نشانه است که به آن ها علائم حتمی گویند و به طور یقین واقع شدنی است، این علائم پنج گانه حتمی در روایات و اخبار از حضرات معصومین (ع) به حضرت امام علی، امام باقر و امام صادق (ع) مطرح شده است. حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند:« پنج علامت قبل از قیام قائم ـ علیه السّلام ـ است: یمانی، سفیانی، نداکننده‌ای که از آسمان ندا درمی‌دهد، فرو برده شدن در بیداء، کشته شدن نفس زکیه.»[۲]

۱ - صیحه آسمانی

یکی از نشانه‏ های ظهور صیحه آسمانی بیان شده است که ظاهراً در هنگام ظهور امام زمان(ع) از آسمان شنیده می‏ شود.[۳] و همه مردم آن را می‏ شنوند.

 در روایات تعبیرهای: نداء و صوت نیز به کار رفته است که شاید اشاره به صیحه آسمانی باشد و یا نشانه‏ های جداگانه هستند. امام باقر(ع) فرمود: "ندا کننده‏ ای از آسمان، نام قائم را ندا می‏ کند. پس هر که در شرق و غرب است، آن را می‏ شنود. از وحشت این صدا، خوابیده ‏ها بیدار می‏ شوند، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‏ ایستند.

۲ـ خروج یمانی

از حضرت باقر ـ علیه السّلام ـ روایت شده که در حدیثی طولانی چنین فرمودند:
«خروج سفیانی و یمانی و خراسانی (یعنی هاشمی) از نظر زمان در یک سال و یک ماه و یک روز خواهد بود، نظمی همانند نظم دانه‌های تسبیح که پشت سرهم قرار می‌گیرند... در این پرچمها، پرچمی هدایت کننده‌تر از پرچم یمانی نیست؛ آن پرچم هدایت است؛ زیرا که شما را به صاحبتان (یعنی حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ) دعوت می‌نماید. وقتی که یمانی خروج نماید خرید و فروش اسلحه را بر مردم و هر مسلمانی حرام می‌کند (یا حرام می‌شود). زمانی که یمانی ظهور کند به سوی او بشتاب؛ زیرا پرچم او پرچم هدایت است. بر هیچ مسلمانی روا نیست که از او روی برگرداند. هرکه مرتکب نافرمانی او شود از اهل آتش خواهد بود؛ زیرا که وی به سوی حق و راه راست دعوت می‌کند.»[۴].

۳ ـ فرو برده شدن در سرزمین بیداء

در کتاب ”سیمای حضرت مهدی(عج) در قرآن “ ذیل آیه ۴۷ سوره مبارکه نساء در حدیثی طولانی آمده است:

” و فرمانده لشکریان سفیانی در بیابان بیداء فرود می آید سپس منادی از آسمان بانگ می زند: ای بیدا، این قوم را نابود کن که زمین بیداء آن ها را به کام خود فرو می کشد. و جز سه تن کسی از آن ها جان سالم به در نبرد. خداوند صورت های آن سه را به پشت بر می گرداند و آنان از قبیله کلب می باشند و در باره آن ها این آیه نازل شده: ای کسانی که کتاب آسمانی به آن ها عطا شده، به آنچه نازل کردیم – که آنچه را نزد خود دارید تصدیق می کند- ایمان آورید پیش از آنکه صورت هایی را تغییر دهیم و آن ها را به پشت برگردانیم ... تا آخر آیه

در همین کتاب ذیل آیه ۱۴۸ سوره بقره در حدیثی تأویل آیه ۵۱ سوره سبأ را مربوط به خسف بیداء می داند: اگر ببینی هنگامی که وحشت زده می شوند واز دست نمی روند بلکه از مکان نزدیکی گرفته می شوند.

توضیح اینکه: سرزمین بیداء بین مکّه و مدینه قرار دارد و از لشکر سفیانی جز دو یا سه نفر باقی نمی مانند.  یکی از آن ها برای بشارت به سوی مکه حرکت می کند و حضرت (عج) را مژدگانی می دهد و دیگری به سوی سفیانی باز می گردد و او را انذار داده، از عاقبت شومش می ترساند.

۴ ـ خروج سفیانی

از امام صادق ـ علیه السّلام ـ روایت شده که فرمودند: «سفیانی از امور حتمی است. خروج او در ماه رجب است از ابتدای خروج تا پایان خروجش پانزده ماه است. شش ماه می‌جنگد. وقتی که در سرزمین‌های دمشق و حمص و فلسطین و اردن و قِنِّسرین تسلط یافت، نه ماه حکومت می‌کند؛ نه یک روز هم بیشتر.[۵]

از معلّّی بن خُنیس روایت شده که گوید از حضرت امام صادق ـ علیه السّلام ـ شنیدم که می‌فرمود:
بعضی از امور حتمی‌اند و عدّه‌ای غیر حتمی. از امور حتمی خروج سفیانی در رجب است[۶].
 
۵ ـ قتل نفس زکیه

شهادت نفس زکیّه بین رکن و مقام در مسجدالحرام، از نشانه‌های قطعی ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ است. در نَسَب نفس زکیّه اختلاف است؛ گروهی او را حَسَنی و دسته‌ای حسینی دانسته‌اند. این اختلاف در نسب ـ با توجّه به آنکه از خاندان رسول خدا بودن وی روشن است ـ زیانی به مطلب نمی‌رساند.

حضرت باقر ـ علیه السّلام ـ نیز فرمودند: «... و کشته شدن جوانی از آل محمّد ـ صلی الله علیه و آله ـ بین رکن و مقام که نامش محمّد بن حسن نفس زکیّه است. در این هنگام خروج قائم واقع خواهد شد.»[۷]

حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ چنین ‌فرمودند: «بین قیام قائم آل محمّد ـ صلی الله علیه و آله ـ و قتل نفس زکیّه بیش از پانزده شب فاصله نیست.»[۸]

در ضمن برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر کتاب های زیر را مطالعه نمایید:
۱ ـ عصر ظهور، علی کورانی
۲ ـ علائم آخرالزمان، محمودی گلپایگانی
۳ ـ پیش گویی ها و آخرالزمان، اسماعیل شفیعی سردستانی
۴ ـ منتخب الاثر، لطف الله صافی گلپایگانی

پی نوشتها:
[۱]. بحار، ج۵۲، ص ۲۳۵.
[۲]. کمال الدین، ج۲، ص۶۴۹.
[۳]. کتاب الغیبه، نعمانی، ص ۲۵۴.
[۴]. بحار الأنوار، ج۵۲، ص۲۳۲، غیبت نعمانی، ص۲۵۵باب چهاردهم حدیث ۱۳.
[۵]. غیبت نعمانی، ص۳۰۰، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۴۸.
[۶]. غیبت نعمانی، ص۳۰۰، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۴۹.
[۷]. بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۹۲.
[۸]. کمال الدّین، ج۲، ص۶۴۹.