هفت سین سفره دلت را به نام امام زمان بزن
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
هیچ نوروزی نیست مگر آن که ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آل محمّد صلی الله علیه و آله و سلم] هستیم؛ چرا که نوروز از روزهای ما و شیعیان ما است. [1]
یکی از سنت‌های پسندیده که در این ایام متداول و شایع است، دعا در لحظه‌ی تحویل سال است. برخی از مردم به مساجد رفته و در آن‌جا مشغول دعا و راز و نیاز با معبود می‌شوند. برخی به دیدار بزرگ خانواده یا فامیل می‌روند، گروهی نیز در جمع خانواده‌ی خود در کنار سفره‌ی هفت سین نشسته و برای یکدیگر دعا می کنند.
رحمت خداوند بر این اعمال و دعاها نازل می‌شود و گاهی به برکت این اعمال بلا از یک خانه یا یک محله و یا حتی از یک کشور دور می‌شود. همان‌طور که خداوند عزّوجلّ فرموده است:
«قُلْ ما یَعْبَۆُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاۆُکُمْ»؛ «بگو اگر دعاهاى شما نباشد، خداوند به شما اعتنایى نخواهد کرد» [2]
همه در کنار سفره‌ی هفت سین نشسته‌اند. هرچه زمان بیشتر می‌گذرد و به لحظه‌ی تحویل سال نزدیک‌تر می‌شود ضربان قلب‌ها هم تندتر می‌شود. هر کس برای خودش کاری می‌کند. یکی قرآن می‌خواند، دیگری دعا. یکی زبانش به ذکر مشغول است و یکی دلش.
مهم نیست چه ذکری بگویی، یا با چه زبان و لهجه‌ای با معبودت راز و نیاز کنی. بلکه آنچه دارای اهمیت است این است که همه با هم یک‌صدا شویم و برای فرج ولی غریب این عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دعا کنیم بلکه با این کار بتوانیم ذره‌ای کوچک از حقوق آن بزرگوار را اداء کنیم.
چه زیباست سالی که بهارش ظهور امام زمان (علیه السلام) باشد و چه مبارک است سالی که با دعا برای امام زمان آغاز شود و چه شیرین است سالی که لحظه‌ی آغازش با رضایت و اطاعت ولی عصر (ارواحنا فداه) قرین باشد. که آن‌حضرت فرمود:
«أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُم» ؛ «برای امر ظهور بسیار دعا کنید که همانا گشایش امور شما در آن است» [3]
بایید نام خود را در لیست منتظران حقیقی ثبت کنیم
بی شک یکی از راه‌های یاری امام عصر (علیه السلام)، نصرت آن‌حضرت با زبان است. اگر امام زمانمان را یاری کردیم، آن وقت امید می‌رود که در کسوت زیبای انتظار و در زمره‌ی منتظران ظهور قرار گرفته باشیم.
انسان‌هاى عصر غیبت وجود مبارک ولىّ عصر عجل اللّه تعالى فرجه یا در زمره منتظران آن حضرت‌اند؛ یا نیستند و آنان که در گروه منتظران نیستند ناگزیر در زمره متحیران وادى ضلالت و جاهلیت‌اند. [4]
بزرگ‌ترین دعا در مناسب‌ترین زمان
«آیت الله موسوی اصفهانی (ره)» در کتاب گران‌سنگ «مکیال المکارم» در بخش ذکر زمان‌هایی که دعا برای حضرت صاحب الزمان-عجّل اللّه فرجه الشریف و درخواست ظهور آن جناب از درگاه خداوند، سفارش و تأکید بیشترى شده، چهل و یک مورد را ذکر کرده است که دو مورد از آن با این ایام انطباق دارد: شب جمعه و نوروز. [5]
اول این‌که لحظه‌ی تحویل سال در شب جمعه است و چه مناسب است هنگامی‌که در این شب، اعمال ما بندگان به محضر مبارک حضرت مهدی (علیه السلام) عرضه می‌شود دعا برای فرج آن حضرت هم در بین سایر اعمال موجود باشد.
دوم زمان نوروز است که در روایات اعمالی برای آن ذکر کرده‌اند و دارای اهمیت خاصی است و از زمان‌های مناسب برای دعاست.
ثمرات دعا برای حضرت بقیة الله الاعظم (علیه السلام)
دعا برای وجود نازنین حضرت مهدی (علیه السلام) ثمرات متعددی دارد، صاحب کتاب «مکیال المکارم» در بخش از ایت کتاب 90 مورد از ثمرات دعا برای آن حضرت را ذکر نموده و برای هر یک توضیحات و دلائلی آورده است و ما در اینجا به ذکر یک ثمره بسنده می‌کنیم.
امام زمان هم برای تو دعا می‌کند
واضح است که دعا از بهترین انواع نیکى است، پس اگر مۆمن براى مولاى خود خالصانه دعا کند مولایش هم براى او خالصانه دعا مى‌نماید، و دعاى آن حضرت کلید هر خیر و دافع هر شر است.
شاهد و مۆیّد این مدّعا روایتى است که قطب راوندى در خرایج آورده که گفت: جمعى از اهل اصفهان از جمله ابو العباس احمد بن النصر و ابو جعفر محمد بن علویه نقل کردند که:
شخصى به نام عبد الرحمن مقیم اصفهان شیعه بود. از او پرسیدند: چرا به امامت حضرت على النقى علیه السّلام معتقد شدى؟ گفت: چیزى دیدم که موجب شد من این‌چنین معتقد شوم، من مردى فقیر ولى زبان‌دار و پرجرأت بودم، در یکى از سال‌ها اهل اصفهان مرا با جمعى دیگر براى شکایت به دربار متوکّل بردند، درحالى‌که در آن دربار بودیم دستورى از سوى او بیرون آمد که على بن محمد بن الرضا علیهم السّلام احضار شود. به یکى از حاضران گفتم: این مرد کیست که دستور احضارش داده شده؟ گفت: او مردى علوى است که رافضیان معتقد به امامتش هستند. سپس گفت: چنین مى‌دانم که متوکّل او را براى کشتن احضار مى‌کند. گفتم: از اینجا نمى‌روم تا این مرد را ببینم چگونه شخصى است؟ گوید: آن‌گاه او سوار بر اسب آمد و مردم از سمت راست و چپ راه، در دو صف ایستاده به او نگاه مى‌کردند. هنگامى که او را دیدم، محبتش در دلم افتاد، بنا کردم در دل براى او دعا کردن که خداوند شرّ متوکّل را از او دفع نماید، او در بین مردم پیش مى‌آمد و به کاکل اسبش نگاه مى‌کرد، و به چپ و راست نظر نمى‌افکند. من در دل پیوسته برایش دعا مى‌کردم. هنگامى که کنارم رسید صورتش را به سویم گردانید، آن‌گاه فرمود: خداوند دعایت را مستجاب کند، و عمرت را طولانى و مال و فرزندت را زیاد سازد.
از هیبت او به خود لرزیدم و در میان رفقایم افتادم، پرسیدند: چه شد؟ گفتم: خیر است و به هیچ مخلوقى نگفتم. پس از این ماجرا به اصفهان بازگشتیم، خداوند به برکت دعاى او راه‌هایى از مال بر من گشود به‌طورى‌که امروز من تنها هزارهزار درهم ثروت در خانه دارم غیر از مالى که خارج از خانه ملک من است، و ده فرزند دارا شدم، و هفتاد و چند سال از عمرم مى‌گذرد، من به امامت این شخص قائلم که آنچه در دلم بود دانست و خداوند دعایش را درباره‌ام مستجاب کرد. [6]
و کلام آخر این‌که:
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره):
یک روز در ایام تحصیل در نجف اشرف، پس از اقامه نماز پشت سر آیت الله مدنی، دیدم که ایشان شدیدا دارند گریه می‌کنند و شانه‌هایشان از شدت گریه تکان می‌خورد.
رفتم پیش آیت الله مدنی و گفتم: ببخشید، اتفاقی افتاده که این طور شما به گریه افتاده‌اید؟
ایشان فرمودند: یک لحظه، امام زمان (عج) را دیدم که به پشت سر من اشاره نموده و فرمودند:
«آقای مدنی! نگاه کن! شیعیان من بعد از نماز، سریع می‌روند دنبال کار خودشان و هیچکدام برای فرج من دعا نمی‌کنند. انگار نه انگار که امام زمانشان غایب است!»
و من از گلایه امام زمان (عج) به گریه افتادم. [7]
وعده‌ی شیعیان امام زمان علیه السلام ؛ لحظه‌ی تحویل سال با قرائت ذکر یا دعای فرج
پی نوشت‌ها:
[1] مستدرک الوسائل ، ج 6 ، ص 352
[2] الفرقان : 77
[3] الاحتجاج ج : 2 ص : 46
[4] امام مهدی (عج) موجود موعود . ص 168
[5] مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم . ج 2 . ص 49
[6] مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم . ج 1 . ص 380
[7] کتاب مهربان‌تر از مادر
