مسأله
شکستن نماز واجب از روی اختیار حرام است ، ولی برای حفظ مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد .
مسأله
اگر حفظ جان خود انسان یا کسی که حفظ جان او واجب است یا حفظ مالی که نگهداری آن واجب میباشد ، بدون شکستن نماز ممکن نباشد باید نماز را بشکند ولی شکستن نماز برای مالی که اهمیت ندارد مکروه است .
مسأله
اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبکار طلب خود را از او مطالبه کند ، چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد ، باید در همان حال بپردازد و اگر بدون شکستن نماز ، دادن طلب او ممکن نیست باید نماز را بشکند و طلب او را بدهد ، بعد نماز را بخواند .
مسأله
اگر در بین نماز بفهمد که مسجد نجس است ، چنانچه وقت تنگ باشد ، باید نماز را تمام کند ، واگر وقت وسعت دارد و تطهیر مسجد نماز را به هم نمیزند باید در بین نماز تطهیر کند ، بعد بقیه نماز را بخواند و اگر نماز را به هم میزند ، باید نماز را بشکند ومسجد را تطهیر نماید بعد نماز را بخواند .
مسأله
کسی که باید نماز را بشکند ، اگر نماز را تمام کند معصیت کرده ، ولی نماز او صحیح است اگر چه احتیاط مستحب آن است که دوباره بخواند .
مسأله
اگر پیش از آن که به اندازه رکوع خم شود ، یادش بیاید که اذان یا اقامه را فراموش کرده ، چنانچه وقت نماز وسعت دارد ، مستحب است برای گفتن آنها نماز را بشکند.
منبع:andisheqom.com
آیتالله عبدالله جوادیآملی در پاسخ به سوالی آثار معنوی تلاوت قرآن و انس با کلام الهی را بیان کرد.
آیا خواندن قرآن بدون فهم آیات فایده دارد؟
متن سوال و پاسخ این مرجع تقلید به آن به شرح زیر است:
آیا تلاوت قرآن در صورتی که انسان معنای آیات را نفهمد اثر و فایدهای دارد؟
اگر
اهمیت و فضیلت تلاوت قرآن برای ما روشن شود و بدانیم که قرآن تکلم و سخن
گفتن خداوند با ما است، و با طهارت باطن و اُنس با قرآن لذت تلاوت را
بچشیم، هیچ گاه حاضر نمیشویم بین خود و قرآن فاصله بیندازیم و هرگز از
فیض عظیم آن، حداقل با تلاوت ۵۰ آیهٔ در شبانهروز، محروم نمیگردیم. خدای
سبحان رسول الله (صلّیاللهعلیهوآله) را مستقیماً تحت ولایت خود معرفی
کرده، میفرماید: «إنّ ولیّی الله الّذی نزّل الکتاب و هو یتولّی الصّالحین»(۱) این آیهٔ کریمه حاوی چند مطلب است:
اول آن که میفرماید خدا ولی رسول الله است «ان ولیّی الله» دوم آن که همان خدایی ولی رسول الله است که قرآن را نازل فرموده «الّذی نزل الکتاب» و سوم آن که خداوند متولّی صالحین است «و هو یتولّی الصالحین». با توجه به این سه نکته میفهمیم راه این که خدا ولی انسان باشد، آن است که انسان، صالح بشود و تا صالح نگردد تحت ولایت الله نخواهد بود و خدا هم تولی او را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم اُنس با قرآن است.
این جمله که میفرماید ولی رسول الله (صلّیاللهعلیهوآله)، خدایی است که قرآن را نازل کرده از باب تعلیق حکم بر وصف میباشد که مشعر به علیّت است؛ یعنی اگر کسی به قرآن عمل کند صالح میشود و اگر خداوند بخواهد ولی کسی بشود، از راه قرآن، ولایت و تدبیر او را اعمال میکند. به همین دلیل میفرماید: «فاقرءوا ما تیسّر من القرآن»(۲) آن مقداری که برای شما میسّر است قرآن تلاوت کنید و با این کتاب الهی مأنوس باشید.
حتّی اگر معنای بعضی از آیات و سور برای
شما روشن نشد، نگویید خواندن بدون ادراک چه اثری دارد. چون قرآن، کلام
آدمی نیست که اگر کسی معنایش را نداند خواندنش بیثمر باشد؛ بلکه نوری
الهی است که خواندن آن به تنهایی عبادت است گرچه به معنایش آگاهی نداشته
باشد.
پی نوشت:
(۱) سورهٔ اعراف، آیهٔ ۱۹۶.
(۲) سورهٔ مزّمل، آیهٔ ۲۰. (قرآن در قرآن، ص ۲۳۹، ۲۴۰.)
منبع:niksalehi.com
پرسشی است که حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی به آن در پایگاه خود پاسخ داده اند. متن پاسخ ایشان به این شرح است:
زبان عربی کامل ترین و پرمحتواترین زبانی است که بندگان خدا با آن صحبت می نمایند و کلمات آن، دارای معانی لطیف و دقیقی است که معمولاً به هنگام ترجمه نمودن به زبانی دیگر نمی توان آن معانی را منتقل نمود، خدا در قرآن این زبان را به عربی مبین نام برده و قرآن را که بزرگترین کتاب آسمانی است به این زبان فرستاده و بر بندگان خود واجب نموده است که نماز خود را به این زبان بخوانند و کیفیت خواندن نماز، توسط پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ائمه علیهم السلام بیان شده است.
منبع:shafaqna.com
