ثواب زیارت امام رضا علیه السلام

1- حضرت رضا علیه السّلام فرمود:

« هر کس مرا با دورى راه زیارت کند و از راه دور بزیارت من آید در روز قیامت در سه موقف بیارى او خواهم آمد تا او را از ناراحتیهاى آن حال نجات دهم:

اوّل : در آن هنگام که نامه‏هاى اعمال پخش مى‏شود از جانب راست و از جانب چپ.

دوم : در آن هنگام که از صراط میگذرد.

سوم: در آن وقت که بپاى میزان عمل میرسد و عمل او را بررسى کرده مى‏سنجند.»

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص255، ح2- الأمالی لشیخ الصدوق، ص121- بحارالانوار، جلد99، صفحه35، حدیث14 و43- کامل الزیارات، ص304 - من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص584، ح3189- وسائل‏الشیعة، ج14، ص551، ح19799- المقنعه لشیخ المفید- الخصال لشیخ الصدوق، ج1، ص138 - جامع الأخبار، ص21)

 

2- یاسر خادم روایت کرده گوید: علىّ بن موسى الرّضا(علیهما السّلام) فرمودند:

«براى زیارت هیچ قبرى بار و بنه نبندید و سفر نکنید مگر براى زیارت قبور ما اهل البیت، آرى بدانید که من با زهر شهید خواهم شد، و محلّ دفنم در غربت خواهد بود، پس هر کس براى زیارت من سفر کند دعایش مستجاب و گناهانش آمرزیده و بخشیده خواهد شد».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص255، ح1- بحارالأنوار، ج99، ص36، باب4، ح22- الخصال- وسائل‏الشیعة، ج14، ص562، ح19828)

 

3- امام صادق علیه السّلام روایت کرده که میفرمود:

«مردى از اولاد فرزندم موسى که همنام جدّم امیر المؤمنین علیه السّلام است را بطوس خراسان برند و در آنجا با زهر کشته شود و بحال غربت او را بخاک سپارند، هر کس مزار او را زیارت کند و بحقّ او عارف باشد (امامت او را تصدیق دارد) خداوند عزّ و جلّ باو پاداشى دهد همانند پاداش آن کس که پیش از فتح مکّه در راه خدا انفاق کرده و در راه خدا با دشمن جنگیده است».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص255، ح3- بحارالأنوار، ج99، ص33، باب4، ح10- الأمالی للصدوق- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص583، ح3183- وسائل‏الشیعة، ج14، ص553، ح19803)

 

4- محمّد بن عماره از پدرش روایت کرده که امام صادق علیه السّلام از پدران خود از جدّش امیر مؤمنان علیهم السّلام از رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله حدیث کرد که فرمود:

«بزودى پاره‏اى از تن من بسرزمین خراسان مدفون میگردد، هیچ مؤمنى بزیارت او نرود جز آنکه خداوند عزّ و جلّ بهشت را براى او واجب و آتش دوزخ را بر وى حرام کرده است».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص255، ح4- بحارالأنوار،ج48، ص321،باب4، ح1- الأمالی للصدوق‏- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص585، ح3194- وسائل‏الشیعة، ج14، ص555، ح19809)

 

5- حسن بن فضّال روایت کرد که ابو الحسن علىّ بن- موسى الرّضا علیهما السّلام فرمود:

«بدرستى که در سرزمین خراسان بقعه‏اى است که زمانى محل رفت و آمد فرشتگان گردد، و مرتّب فوجى از فرشتگان فرود آیند، و فوجى بسوى آسمان پرواز کنند تا روزى که در صور دمیده شود. از آن حضرت‏ پرسیدند که یا ابن رسول اللَّه این بقعه کدام است، فرمود: آن بقعه در سرزمین طوس است، و بخدا سوگند آن گلزارى است از گلستانهاى بهشت، هر کس مرا زیارت کند در آن مکان، اجرش همانند کسیست که رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله را زیارت کرده است، و خداوند متعال براى او ثواب هزار حجّ مبرور و صحیح و هزار عمره مقبول و درست بنویسد، و من و پدرانم شفیعان او در روز قیامت باشیم».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح5- بحارالأنوار، ج99، ص31، باب4، ح2- الأمالی للصدوق‏- تهذیب‏الأحکام، ج6، ص108، ح6- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص585، ح3193- وسائل‏الشیعة، ج14، ص567، ح19836)

 

6- داود بن قاسم جعفرى روایت کرده که گفت: از امام جواد علیه السّلام شنیدم می فرمود:

«براستى که در میان دو کوه شهر طوس، قطعه ای از خاک بهشت است، هر کس در آن سرزمین وارد شود، روز قیامت در امان خواهد بود».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح6- بحارالأنوار، ج99، ص37، باب4، ح25- تهذیب‏الأحکام، ج6، ص109، ح8- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص583، ح3185- وسائل‏الشیعة، ج14، ص556، ح19810)

 

7-عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنىّ روایت کرده است که امام جواد علیه السّلام فرمود:

«من براى آن کس که مزار پدرم علیه السّلام را در طوس زیارت کند در حالی که عارف بحقّ او باشد ضامن بهشت میباشم از جانب خداوند عزّوجلّ».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح7- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص583، ح3186- وسائل‏الشیعة، ج14، ص553، ح19804- وسائل‏الشیعة، ج14، ص556، ح19811)

 

8- حضرت عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنىّ روایت شده است که گفت: به ابو جعفر امام جواد علیه السّلام عرضکردم: متحیّر مانده‏ام که قبر سالار شهیدان ابو عبد اللَّه الحسین علیه السّلام را زیارت کنم، یا بطوس رفته و قبر پدرت علیه السّلام را زیارت نمایم، نظر شما چیست؟ بمن فرمود: اندکى صبر کن و همین جا بایست تا بازگردم، بعد به اندرون خانه رفت و با چشمى گریان که اشک بر رخسار مبارکش میریخت بیرون آمد، و فرمودند:

«زوّار قبر اباعبداللَّه(علیه السّلام) بسیارند، ولى زوّار پدر من (علیه السّلام) در طوس بسیار اندکند».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح8- بحارالأنوار، ج99، ص37، باب4، ح27- وسائل‏الشیعة، ج14، ص563، ح19831)

 

9- ابو صلت هروىّ روایت کرد که گفت: از حضرت رضا علیه السّلام شنیدم میفرمود:

«بخدا قسم هیچ یک از ما ائمّه نیست مگر آنکه بقتل میرسد و شهید میگردد، از او سؤال شد: چه کسى (شخص) شما را بقتل میرساند اى فرزند رسول خدا؟ حضرت فرمودند: بدترین خلق خدا در زمان من مرا با خورانیدن زهر میکشد، سپس مرا در خانه‏اى تنگ در شهرى غریب دفن میکند، آگاهى میدهم که هر کس مرا در غریبیم زیارت کند، خداوند متعال اجر یک صد هزار شهید، و یک صد هزار صدّیق، و یک صد هزار حج واجب و یک صد هزار حج مستحبی و یک صد هزار مجاهد و مبارز در راه حقّ در نامه عمل او بنویسد، و او را در زمره ما محشور فرماید، و در بهشت او را رفیق ما در درجات بلند قرار دهد».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص256، ح9- بحارالأنوار، ج99، ص32، باب4، ح3- الأمالی للصدوق- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص585، ح3192- وسائل‏الشیعة، ج14، ص568، ح19837)

 

10- احمد بن محمّد بزنطىّ روایت کند که گفت: در نامه حضرت رضا علیه السّلام خواندم که مرقوم داشته بود:

«به شیعیان من این پیام را برسان که زیارت من معادل یک هزار حجّ است»،

راوی گوید: به فرزندش امام جواد علیه السّلام عرض کردم: آیا هزار حجّ؟! حضرت فرمود:

«آرى بخدا قسم هزار هزار حجّ است براى کسى که او را زیارت کند و بحقّ او عارف باشد».

( عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص257، ح10- بحارالأنوار، ج99، ص33، باب4، ح5- الأمالی للصدوق- کامل الزیارات‏- بشارة المصطفى‏(ص)- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص583، ح3182- وسائل‏الشیعة، ج14، ص566، ح19835- الثواب الأعمال)

 

11- حسن بن فضّال روایت کند که گفت: مردى خراسانى بحضرت علىّ بن موسى- الرّضا علیهما السّلام گفت: یا ابن رسول اللَّه! من رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله را در خواب دیدم که گویا بمن میگفت: چگونه است حال شما هر گاه در سرزمین شما مدفون گردد پاره تن من، و از شما بخواهند حفظ و نگهدارى امانت مرا، و غایب و پنهان شود در تربت شما، ستاره من؟ حضرت فرمودند:

«من هستم آن کس که در سرزمین شما مدفون میگردد، و منم پاره تن پیامبر شما، و منم آن امانت و منم آن ستاره و کوکب (که جدّم فرمودند). آگاه باشید و بدانید که هر کس مرا زیارت کند، و او بداند آنچه را که خداوند متعال واجب ساخته است از حقّ و طاعت من، پس من و پدران بزرگوارم شفیع‏هاى متعدّدى براى او در روز قیامت باشیم، و هر کس که ما شفیع او شویم و لو مثل گناه جنّ و انس، وزر و وبال بر او باشد نجات خواهد یافت. آرى پدرم براى من از جدّم از پدران بزرگوارش علیهم السّلام بازگو کرد که رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمودند: هر کس مرا در خواب زیارت کند بى‏تردید مرا زیارت کرده است، زیرا شیطان نمیتواند بصورت و شمایل من در آید و همچنین به صورت و شکل هیچ یک از اوصیاى من، و نه بصورت احدى از شیعیان اوصیاء من، و اینکه رؤیاى صادقه جزئى از هفتاد جزء نبوّت است».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص257، ح11- بحارأنوار، ج99، ص32، باب4، ح4- الأمالی للصدوق‏- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص585، ح3191- وسائل‏الشیعة، ج14، ص555، ح19808)

 

12- عبد الرّحمن بن ابى- نجران روایت کند که گفت: از امام جواد علیه السّلام پرسیدم میفرمائى چه ثوابى براى کسى که پدرت را زیارت کند میباشد؟ حضرت فرمود:

«به خدا قسم بهشت».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص257، ح12- بحارالأنوار، ج99، ص37، بباب4، ح28- وسائل‏الشیعة، ج14، ص557، ح19812)

 

13- علىّ بن اسباط روایت کرد که گفت: از ابو جعفر امام جواد علیه السّلام پرسیدم: چه ثوابى براى کسى است که پدرت را در خراسان زیارت کند؟ فرمود:

«به خدا سوگند بهشت، بخدا سوگند بهشت».

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص257، ح13- بحارالأنوار، ج99، ص37،باب4، ح29- وسائل‏الشیعة، ج14، ص557، ح19813)

 

14- قبیصة از جابر جعفىّ روایت کند که گفت: از وصىّ اوصیاء و وارث علم انبیاء ابو جعفر باقر علیه السّلام شنیدم میفرمود: پدرم سیّد العابدین علىّ بن الحسین از پدرش سیّد الشهداء حسین بن علىّ از سید اوصیاء امیر المؤمنین على بن ابى طالب علیهم السّلام حدیث کرد که گفت: رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمودند:

«پاره‏اى از تن من در سرزمین خراسان به خاک سپرده مى‏شود، که هیچ دردمندى او را زیارت نمى‏کند «إلّا نفّس اللَّه کربته» مگر اینکه خداوند ناراحتى و غم او را برطرف میکند، و هیچ گنهکارى نیست که بزیارت او نائل شود، جز اینکه خداوند از گناهان او درگذرد».

(یعنى موفّق به توبه مى‏شود.)

(عیون‏أخبارالرضا(ع)، ج2، ص258، ح14- بحارالأنوار،ج99، ص34، باب4، ح11- الأمالی للصدوق‏- من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص583، ح3187- وسائل‏الشیعة، ج14، ص553، ح19805 و19814)