پیاده و سواره

نقل شده که عارفى پیاده به خانه خدا می ‏رفت، مرد عرب شتر سوارى به او

رسید و گفت: اى‏ شیخ ! به کجا می ‏روى ؟

عابد گفت: به زیارت خانه خدا .

گفت: پس چرا پیاده‏ اى؟ 

عابد جواب داد: من مرکب‏هاى‏ زیادى دارم (تو نمی ‏بینى).

 مرد عرب سؤال کرد: آن مرکب‏ ها چیست؟

عارف گفت: هنگامى که بلا و مصیبتى بر من نازل شود، بر مرکب صبر سوار

می ‏شوم  و هنگامى که ‏نعمتى نازل شود بر مرکب شکر و هنگامى که قضاء

و قدرى رخ دهد، بر مرکب رضاء مینشینم و هنگامى که نفس سرکش مرا به

چیزى دعوت کند، میدانم که آن چه از عمر باقى مانده، کمتر از آن است که

گذشته است.

مرد عرب گفت: در واقع تو سواره ‏اى، من پیاده‏ ام .