خسف بیداء
| |
 |
یکی از علایمی که برای ظهور حضرت مهدی به آن اشاره شده خسف بیداء است. واژه ی «خسف» به معنای فرو رفتن در زمین و «بیداء» نام منطقه ای بین مکه و مدینه است. از این نشانه به عنوان یکی از نشانه های حتمی ظهور یاد شده و در روایات متعدد به آن اشاره شده است. البته باید توجه داشت که این نشانه در کنار سایر علایم حتمی معمولاً ذکر می شود و یکی از پنج علامتی است که در روایات متعدد به عنوان 5 علامت قبل از ظهور از آنها نام برده شده است. در اکثر روایات فقط نام این نشانه ذکر شده و معمولاً از ویژگی آن چیزی به میان نیامده است و فقط در روایات محدودی به توضیح پیرامون آن پرداخته شده است.
منظور از این نشانه که حالتی اعجاز گونه دارد این است که لشگری از سفیانی به قصد جنگ با امام زمان علیه السلام عازم مکّه می شوند، و در منطقه ی بیداء به امر خدا به زمین فرو می روند . مرحوم نعمانی در کتاب غیبت خود در باب 14 حدیثی طولانی ذکر می کند. این حدیث که روایت 67 است دارای سندهای متعدد است و برخی از سندها معتبر میباشند از امام باقر علیه السلام نقل شده که قسمتی از آن امام می فرماید «فَیَنزِلُ اَمیرُ جَیشِ السُفیانیَّ البَیداءَ فَنادی منادٍ مِنَ السَّماء : یا بَیداء اُبیدِی القَومَ. فَیَخُسِفُ بِهِمُ.... پس فرود می آید سپاه سفیانی در بیداء پس ندا دهنده ای از آسمان ندا می دهد: ای بیداء آن قوم را از بین ببر. پس آن دشت آنها را به درون خود می برد.
این علامت آنقدر مورد اعتماد علما و فقها بوده است که در کتب فقهی خود در باب صلوة در مکان مکروه به این مکان اشاره کرده و ضمن بیان کراهت نماز در آنجا اشاره کرده اند که لشکر سفیانی در این منطقه به زمین فرو میرود.
برچسب‌ها: مهدویت
