یک لحظه تدبر

مردى عرب خدمت رسول اکرم ‏صلى الله علیه وآله وسلّم‏ رسید تا قرآن بیاموزد. پس از رسیدن به آیه‏ ى « فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَه » منقلب شد و در حالى‏که این آیات را زیر لب زمزمه مى‏کرد، مجلس را ترک کرد.

اصحاب متعجّب شدند و به پیامبر صلى الله علیه وآله وسلّم‏ عرضه داشتند: چرا این اعرابى چنین کرد و رفت؟ حضرت رسول اکرم ‏صلى الله علیه وآله وسلّم فرمود: «اِنْصَرَفَ الرَّجُلُ وَ هُوَ فَقیه»،یعنى؛ این آیه را خوب فهمید؛ فقیه شد و رفت!

این شخص براى قبول اسلام و تحقیق پیرامون آن، نزد حضرت رسول اکرم ‏صلى الله علیه وآله وسلّم آمد.

حضرت رسول اکرم ‏صلى الله علیه وآله وسلّم یکى از اصحاب را مأمور کرد که به او قرآن یاد دهد، استاد مشغول تعلیم قرآن شد و ابتدا سوره زلزال را برایش خواند تا رسید به این آیه (فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّة خَیْرًا یَرَهُ * وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّة شَرًّا یَرَهُ)، وقتى سخن قارى به این جا رسید، مرد گفت: "یکفینى"، یعنى؛ بس است. سپس بلند شد و رفت. به او گفته شد: حرف هاى ناگفته بسیار است. گفت: من آن چه مى بایست بفهمم، فهمیدم و حقیقت بر من آشکار گشت.

حضرت رسول اکرم ‏صلى الله علیه وآله وسلّم نیز در مورد آن مرد که کار سال ها تربیت و پرورش را در چند لحظه تدبّر انجام داد فرمود: «إنصرف الرّجل و هو فقیه؛ آن مرد رفت در حالى که فقیه و فهمیده شد».

منبع:

بحار الانوار، ج 89، ص 107، باب فضل التدبر فى القرآن.