
در تاریخ آمده است مردی خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسید و از آزار همسایهاش شکایت کرد. حضرت فرمود: برو و تحمل کن. بار دوم به خدمت حضرت رسید و باز گلایه کرد باز ایشان دستور به تحمل دادند. وقتی برای سومین بار شکایت از همسایه را به نزد پیامبر آورد.
حضرت چنین راهنمایی کردند: «روز جمعه، وقتی مردم به سوی نماز جمعه میروند تو وسایل و اسباب و اثاثیه خود را بیرون بریز و در رهگذر مردم قرار بده تا همه آنان این صحنه را ببینند. وقتی علت را می پرسند، ماجرا را به آنان بگو» آن مرد نیز چنین کرد. مرد همسایه که آبروی خود را در خطر دید بیدرنگ به سوی او شتافت و ملتمسانه از او خواست که وسایلش را به خانه باز گرداند و قول داد که دیگر آن گونه رفتار نکند.
منبع: سفینهالبحار – ج 1 – ص 191
* لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلا بگوید روزه میگیرم بلکه همینقدر که براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب، کارى که روزه را باطل میکند انجام ندهد، کافى است و براى آن که یقین کند تمام این مدت را روزه بوده، باید مقدارى پیش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل میکند خوددارى نماید.
* انسان میتواند در هر شب از ماه رمضان برای روزهی فرداى آن نیت کند اما بهتر است که شب اول ماه نیت روزهی همه ماه را بنماید.