آیاحضرت آدم وحوّادربهشت بودند؟

به 5 دلیل مکانی که حضرت آدم و حوا از آنجا رانده شدند، بهشت جاویدان نبود:

1 - شیطان جایی در بهشت ندارد.

2 - بهشت پاداش عمل انسان می باشد، در صورتی که حضرت آدم و حوا

 هنوز کاری نکرده بودند که وارد بهشت شوند (سوره آل عمران آیه 142 )

3 - کسی که وارد بهشت شد تا ابد در آنجا خواهد بود و بیرون رانده نمی شود

 (سوره حجر آیه 48 )

4 - هرآنچه که در بهشت وجود داشته باشد در اختیار انسان است و از آن منع نمی شود،

 در صورتی که حضرت آدم و حوا از خوردن نوعی میوه محروم بودند (سوره نحل آیه 31)

5 - در قرآن از واژه "جنة " به عنوان باغ های زمینی هم یاد شده ( سوره القلم آیه 17 )

 پس دلیلی ندارد چون واژه جنة استفاده شده، بگوییم مقصود بهشت است.

(زیباترین........)

زیباترین آواز : اذان
زیباترین بانگ : تکبیر
زیباترین کلام : لا الله الا الله
زیباترین ستون : نماز
زیباترین سوره : سوره حمد
زیباترین آیه : آیه تطهیر
زیباترین مسجد : مسجد اقصی
زیباترین دین : اسلام
زیباترین دعا : فرج
زیباترین حزب : شیعه
زیباترین روز : جمعه
زیباترین حرکت : شهادت
زیباترین جمعه : ظهور مهدی (عج)
زیباترین زینت : ادب
زیباترین حرف : حق
زیباترین کلمه : محبت
زیباترین ناله : نیایش
زیباترین زمین : کربلا
زیباترین نماز : ظهر عاشورا
زیباترین شهید : حسین (ع)
زیباترین سخنگو : زینب (س)
زیباترین عمو : ابولفضل عباس (ع)
زیباترین خواهر : زینب (س)
زیباترین ابزار : شمشیر
زیباترین شمشیر : ذوالفقار
زیباترین مادر : فاطمه (س)
زیباترین جنگ : جنگ با نفس
زیباترین لحظه : پیروزی
زیباترین مهاجر : هاجر
زیباترین قربانی : اسماعیل
زیباترین بنّا : ابراهیم
زیباترین انتظار : فرج
زیباترین بیابان : عرفات
زیباترین لباس : احرام
زیباترین سمبل : حج
زیباترین سنگ : حجرالاسود
زیباترین چشمه : زمزم
زیباترین آواره : سلمان
زیباترین وارث : حسین (ع)
زیباترین منتقم : مهدی (عج)

فضیلت خواندن اسامی خداوند

اسامی خداوند ۹۹ اسم است که هر که خدا را به آن اسماء بخواند دعایش مستجاب میشود

در کتاب عدده‌الداعی از حضرت رضا (ع) و آن بزرگوار از آباء گرام خود نقل فرموده‌اند: خداوند متعال نود و نه اسم است که هر که خدا را به آن اسماء بخواند دعایش مستجاب می‌شود و هر که حفظ نماید آنها را داخل بهشت می‌گردد و در خبر دیگر به این مضمون از حضرت صادق (ع) از جناب رسول اکرم(ص) روایت نموده است و آن اسماء مبارکه این است:

اللّهُ الْواحِدُ، الأحدُ، الصمدُ، الأوّلُ، الآخِرُ، السّمیعُ، الْبَصیرُ، اَلْقَدیرُ، اَلْقاهِرُ، اَلْأعْلی، اَلْباقی، اَلْعَلِیُّ، اَلْبَدیعُ، اَلْباریءُ، الأکرمُ، الظاهرُ، اَلْباطِنُ، الحَیُّ، اَلْحَکیمُ، اَلْعَلیمُ، اَلحلیمُ، الحفیظُ، اَلْحَقُ، اَلْرائی، اَلسّلامُ، اَلْسَلامُ، اَلْمُؤمِنُ، اَلْمُهیمنُ، اَلْعَزیز، اَلْجَبّارُ، اَلْمُتَکَبرُ، السیّدُ، السّبوح، اَلْشَهید، اَلْصادِقُ، اَلْصانِعُ، اَلْطاهِرُ، اَلْعَدْلُ، اَلْعَفُّو، اَلْغَفُورُ، اَلْغنیُّ، اَلْغِیاثُ، اَلْفاطرُ، اَلْفَردُ، اَلْفتّاحُ، اَلْفالِقُ، اَلْمَجیدُ، اَلوَلیَّ، اَلْمَنّانُ، اَلْمُحیطُ، المُبینُ، الْمُقیتُ، اَلْمصوَّرُ، اَلْکریمُ، اَلْکبیرُ، اَلْکافی، کاشف‌الضُّرَّ، الوِتْرُ، اَلْنُورُ، اَلْوّهابُ، اَلْناصِرُ، اَلْوَدُودُ، اَلْهادِی، اَلْوَفیُّ الْوَکیلُ، اَلْوارِثُ، اَلبِرُ، اَلْباعِثُ، اَلْتَوّابُ، اَلجلیلُ اَلْخَبیرُ، اَلْخالِقُ، خَیرُالنّاصِرین، اَلْدَّیانُ، اَلْشَکُورُ، اَلْعَظیمُ، اَلْلطیفُ، اَلْشافی.

منبع : اینترنت - مجله فان پاتوق

داستان شیعه و سنی

دو نفر، یکى شیعه و دیگرى سنى، در خانه اى با هم زندگی مى کردند.
یک روز برادر سنى به سفر رفت و در راه بود که برادر شیعه زنگ زد به او و گفت: "سریع برگرد خونه که کار بسیار بسیار واجبى دارم".
سنى گفت: "الان تو راهم ... نمى شه".
شیعه اصرار کرد و سنى باز قبول نمی کرد.
آخر آنقدر اصرار کرد که سنى قبول کرد که برگردد.
وقتی برگشت گفت: "کار مهمت چى بود؟"
شیعه گفت: "هیچى؛ فقط خواستم بگم دوستت دارم، و تو دوست منى. همین".
سنى عصبانی شد و گفت: "فلان فلان شده مگه مرض دارى این همه راه منو کشوندى که همینو بگى؟ مگه آزار دارى؟ "
شیعه گفت: "این همون حرفیست که شما در مورد پیغمبر می زنید.
می گویید پیامبر(ص) این همه مردمو معطل کرده، وقتی به غدیر خم می رسه دستور توقف می ده، می گه اونایی که جلو افتادن بگین برگردند و صبر می کنیم اونایی که نرسیدن برسن. می گن آنقدر هوا گرم بوده که مردم زیر شکم شتر پناه می بردند و عبا روی سرشون می انداختند. تعدادشون ۱۲۰هزار نفر بوده.
آن وقت پیغمبر این همه آدم رو معطل کنه بگه على فقط دوست منه؟!!! 

محبت علی (ع)

خدا

خدا

یهار تعلیم و تربیت مبارک

 بارالها! به سوی تو آمده ام تا دریابی ام، در این بی سر و سامانْ بازار دنیا. به سوی تو آمده ام تا از تو مدد جویم؛ یاری طلبم و بخواهم که مرا به خود وانگذاری؛ که من پوچم بی تو!

اکنون که در آستانه شروع ماه مهر هستیم و سال علم آموزی جدیدی پیش روست، از تو می خواهم مرا یاری کنی تا در مسیری گام بردارم که مروّج علم و آیین تو باشم.

یاری ام کن تا همواره در آموختن، حریص باشم و در ترویج آموخته هایم، سخی.

یاری ام ده تا بیاموزم آنچه را تو می پسندی و دوری جویم از آنچه ناپسند توست.

کمکم کن قلم که در دست می گیرم، به یاد تو باشم و آنچه می نگارم، مورد رضای تو باشد. بر صفحه تاریک دلم با قلم الهی ات نقشی بزن که تا زنده ام، به اینکه موجودی مفید فایده در هستی بی پایانت بوده ام، به خود ببالم.

در این ماه مهر، از مهر بی کران خویش باز هم به من ببخش و این آغازِ دوباره را برایم آغازی مبارک رقم بزن.

به لطف و کرمت، یا ارحم الراحمین


فرا رسیدن دوباره عطر پرواز در فضای علم و دانش مبارک باد.

ضروری ترین مستحب ها

5 کار مهمی که والدین باید یک هفته قبل از مدرسه انجام دهند



آیا می دانید سرنوشت شیطان در زمان ظهور چه می شود ؟

در قرآن مجید از شیطان نقل می کند که پس از اینکه به دلیل سجده نکردن بر انسان و تمرد از دستور الهی، رانده شد، به خداوند عرض کرد: ” قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلى یَوْمِ یُبْعَثُونَ”؛”پروردگارا! مرا تا روزی که برانگیخته خواهند شد، مهلت ده”(حجر، ۳۶). شیطان در این درخواست دو مطلب را از خداوند متعال خواسته است: ۱. به او مهلت داده شود ۲. این مهلت تا قیامت و روز مبعوث شدن بندگان ادامه داشته باشد.
پاسخ حضرت حق تعالی به او چنین است: ” قالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ * إِلى یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ ؛تو از مهلت یافتگانی، تا روز و وقت معلوم”(حجر، ۳۷و۳۸) خداوند متعال به او مهلت داده است و درخواست نخست او را اجابت کرده است. اما درخواست دوم او او را که خواسته بود تا روز قیامت مهلت داشته باشد اجابت نشده است، بلکه تا روز و وقت معلوم به او مهلت داده شده است. پرسش این است که ” وقت معلوم” چه زمانی است؟ در بحار الانوار، ج۶۰ ص۲۲۱، از امام صادق(ع) روایتی وارد شده است. ابن وهب از امام درباره سرنوشت ابلیس در آیه پرسش می کند که این روز، چه روز و زمانی ااست؟ امام می فرمایند: “ای وهب! آیا تصور می کنی که آن روز زمانی است که خدا در آن روز مردم را مبعوث می کند؟(چنین نیست) بلکه خداوند ابلیس را تا روز قیام قائم ما مهلت می دهد. در آن زمان حضرت، ابلیس را محکم می گیرند و گردن او را می زند و آن روز، زمان معلوم است.”
هدف اصلی انسان سعادت است و سعادت در جامعه بشری با حکومت حضرت مهدی(ع) حاصل می شود که در آن زمان زمین پر از عدل و داد می شود و خبری از کفر و ظلم نیست. در آن زمان، قلب ها از وسوسه های شیطانی پاک می شود و فساد نابود می شود. در این روز، ابلیس که کاری جز وسوسه و به انحراف کشاندن جامعه بشری ندارد، به عنوان اصل فساد، گردن زده می شود. پس منظور از کشته شدن ابلیس و شیطان به دست حضرت، به قتل رساندن شیطان و پایان مهلتی است که به شیطان داده بود.
البته قتل شیطان و ابلیس، به معنای از بین رفتن همه شیاطین به ویژه انسان های شیطان صفت نیست، زیرا تکلیف برقرار است و تکلیف دائر مدار اختیار خیر و شر است و برخی انسان ها هستند که نقش شیطان را برعهده دارند. ضمن اینکه نفس اماره نیز وجود دارد. امام رئیس شیطان ها را که نقشی اساسی برای انحراف و گناه دارد، از بین می برد.
پی نوشت ها:
برای آگاهی بیشتر به تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۶۷ـ ۱۶۹ ذیل آیه ۳۸ از سوره مبارکه حجر و ص ۱۸۴ ذیل بحث روایی آیه مذکور مراجعه شود.

منبع : شبستان