از نظر اسلام، ازدواج و تشکیل خانواده، اهمیت خاصى دارد؛ زیرا از سویى، ازدواج را وسیلهاى براى پاکدامنى و مهار غریزه جنسى و آرامش و حرکت به سوى کمال دینى مىداند و از سوى دیگر، رهبانیت (ترک دنیا و لذتهاى آن را) مذمت نموده، و آن را مانع کمال و سعادت مىداند. از نظر اسلام، ازدواج امری پسندیده و انجام آن مستحب است؛ اما در صورتی که انسان بداند که اگر ازدواج نکند به گناه میافتد، ازدواج بر او واجب میشود.
طبق نظر شرع مقدس اسلام، امروز ارضای قوه شهوانی و مسئله جنسی تنها از راه مشروع آن، یعنی ازدواج دایم یا موقت جایز است. البته در صدر اسلام علاوه بر راه ازدواج، راه مشروع ملک یمین (مالک کنیزان و اسیران جنگی شدن) برای ارتباط زناشویی وجود داشته است که امروزه موضوع آن منتفی است.
حضرت آدم چه دینی داشت؟
بر
اساس تفسیر آیه 13 سوره شوری، اولین شریعت، شریعت حضرت نوح (ع) است. اکنون
این سوال مطرح میشود که از زمان حضرت آدم (ع) تا زمان حضرت نوح، آیا دین و
شریعتی وجود داشته است؟
به نقل از کتاب «در محضر علامه طباطبایی قدس
سره» به سه پرسش درباره شریعت حضرت آدم (ع) و همچنین دین مردم پیش از حضرت
نوح (ع) اشاره شده که علامه به آنها پاسخ گفته است. این سوال و جوابها در
پی میآید: